Joost van den Vondel:

Hij werd geboren in Keulen op 17 november 1587 en hij overleed in Amsterdam op 5 februari 1679. Hij werd ook wel 'prins der dichters' genoemd, was een Nederlandse dichter en toneelschrijver die vel genres gebruikte, zoals ; leer- en lofdichten, lyriek, emblemen en grotere verhalende gedichten. Hij ging in Utrecht naar school. In 1610 trouwde hij met Mayke de Wolff. Hij kreeg met haar 5 kinderen. Drie van zijn vijf kinderen zijn jong overleden. Hij beheerste de Franse taal en ging in 1613 ook Latijn leren. Rond 1620 leed hij aan een depressie. Hij kreeg negatieve reacties op zijn stuk Palamedes of vermoorde onnooselheden en vluchte daarom Amsterdam uit. Hij verbleef even in Beverwijk maar moest toch terechtstaan voor de schepenbank. Hij kreeg een boete van 300 dollar die mogelijk betaald werd door Alberts Coenraads Burgh. Hij overleed op 91-jarige leeftijd.

 

 

Constantijn Huygens:

Hij werd geboren in Den Haag op 4 september 1596 en hij overleed in Amsterdam op 28 maart 1687. Was een Nederlandse dichter, diplomaat, geleerde, componist en architect. Hij staat bekend als een van de grootste dichters uit de Gouden Eeuw. Ook was hij secretaris van twee prinsen van Oranje. Constantijn had een broer en vier zussen, waaronder er een 14 en een 17 geworden zijn. Hij bespeelde verschillende instrumenten waaronder luit, gitaar, viola da gamba en klavecimbel. Hij was met name goed in luit en speelde op zijn eerste diplomatieke reis voor koning Jacob I van Engeland. Hij had ook een talent voor talen en schreef op zijn elfde zijn eerste Latijnse gedichtje. Ook leerde hij paardrijden, schermen, tekenen en boetseren omdat zijn ouders het belangrijk vonden dat hij een welopgevoed staatsburger zou worden. In 1614 schreef hij zijn eerste Nederlandse gedicht. In 1627 trouwde hij met Suzanna van Baerle. Kort na de bevalling van zijn vijfde kind, overleed zijn vrouw. Na haar dood kon hij maandenland niet dichten van verdriet. Hij werd geïnspireerd door Petrarca en dichtte weer verder. Nadat zijn vrouw overleden was, is hij nooit meer hertrouwd geweest. 

 

 

Pieter Corneliszoon Hooft:

Hij werd geboren op Amsterdam in 16 maart 1581 en hij overleed in Den Haag op 21 mei 1647.   Was een Nederlandse historicus, dichter en toneelschrijver, alsmede drost van Muiden en baljuw van Naarden. Hooft werd de meest karakteristieke exponent van de renaissance in Nederland en had humanistische ideeën. Toen hij werd geboren, was zijn vader een van de burgemeesters van Amsterdam. Pieter bezocht de Latijnse school. Daarna werd hij door zijn vader op een driejaarlange reis gestuurd naar Frankrijk en Italië met de bedoeling zich voor te bereiden op een handelscarrière door het leggen van contacten. Hij was onder de indruk van de Italiaanse renaissance en rond 1598 werd zijn eerste toneelstuk geschreven. Hij studeerde van 1606 tot 1607 rechten aan de Universiteit van Leiden omdat het bestuursambt hem meer trok dan het koopmanschap. In 1610 trouwde hij met Christina van Erp met wie hij in het Muiderslot ging wonen. Ze kregen vier kinderen die allemaal jong weer overleden zijn. Ook Christina overleed op jonge leeftijd, ze was 33 jaar oud. Op 30 november 1627 hertrouwde hij met Heleonora Hellemans. Op de begrafenis van Frederik Hendrik van Oranje vatte hij kou en werd ernstig ziek. Hij overleed uiteindelijk op 21 mei 1647. 

 

 

Gerbrand Adriaanszoon Bredero:

Hij werd geboren in Amsterdam op 16 maart 1585 en hij overleed in Amsterdam op 23 augustus 1618. Was een Nederlands dichter, toneelschrijver en rederijker. Zijn belangrijkste werk is het blijspel Spaanschen Brabander uit 1617, 'het hoogtepunt van de Nederlandse blijspelkunst in de gouden eeuw. Gerbrand volgde Franse lessen en volgde een schildersopleiding bij Francois Badens. Vanaf 1611 was hij belangrijk als toneelschrijver. Hij was bevriend met Hugo de Groot, Pieter Corneliszoon Hooft en Samuel Coster. In de winter van 1617-1618 was hij verliefd op de 19-jarige Magdalena Stockmans. In juni 1618 trouwde zij met een Antwerpse koopman met wie ze in Napels ging wonen. Gerbrand schreef voor haar het gedicht Oogen vol maiesteit, wat hij haar nastuurde. In december 1617 zakte hij door het ijs maar zonder gevolgen. Hij overleed plotseling in Amsterdam op 23 augustus 1618.

 

 

 

Jacob Cats:  

Hij werd geboren in Brouwershaven op 10 november 1577 en overleed in Den Haag op 12 september 1660. Was een Nederlands dichter, jurist en politicus. Hij is ook bekend onder de naam Vader Cats, door zijn veelal didactische gedichten (bijvoorbeeld de frase Kinderen zijn hinderen, zei vader Cats). Cats was het vierde kind in het gezin. Hij zat eerst op de Latijnse school in Zierikzee en ging daarna naar de Universiteit in Leiden. Later deed hij zijn eed als advocaat in Den Haag. Daarna ging hij naar Middelburg, waar hij tot stadsadvocaat werd benoemd. In 1605 trouwde hij met Elisabeth van Valckenburg. Van oktober 1621 tot maart 1623 was hij pensionaris van Middelburg. Daarna werd hij van 1623 tot 1636 pensionaris van Dordrecht. In juli 1636 werd hij raadspensionaris van Holland waar 9 jaar later ook nog grootzegelbewaarder bij kwam. Op september 27 september 1651 legde hij zijn ambten neer. Hij overleed op 12 september 1660 op Zorgvliet (Den Haag).